Agatha Christie... Adını öğrenciliğim zamanlarında çok duyduğum ancak Stephen King sevdam yüzünden kendisini hep ikinci plana attığım Can'ım Yazar.. Kendime kızıyorum neden bu kadar beklemişim kitaplarını okumak için diye... Zararın neresinden dönersen kardır, derler. Dost Kitabevi'ne gittiğimde Tolkien raflarına doğru ilerlerken hep kitaplarının önünden geçerdim ancak son gidişimde kendime hakim olamayıp artık Agatha Christie gibi dedektif ve gizem kitaplarının bence Kraliçesi olan yazarın kitaplarını okumanın zamanı çoktan gelmişti bile ve ben bu dedektif serileri içinden "On Küçük Zenci" kitabının incelemelerini daha önce okuduğum için bu kitapla başlamayı tercih ettim, iyiki de etmişim. Gel gelelim kitaba... Altı günde okuduğuma bakmayın, okullar açılmak üzere olduğu için yoğun günler geçirdiğimden dolayı altı gün o... Yoksa bir çırpıda bitecek bir kitap çünkü kitabı elinize aldığınızda "Şimdi ne olacak?" "Hadi Canım!" derken kitabı bitiriveriyorsunuz. Kurgusu, öyküleme şekli, sade ama vurucu cümleleri ile kitap sizi avucunun içine alıveriyor. Bence kitabın en güzel yanı, sonunun hiç beklenmedik bir şekilde bitiyor olması,en azından ben kitabı bitirene kadar çatladım katil kim diye:) Birbiriyle bağlantısı olmayan 10 kişi, Zenci Adası olarak bilenen bir adaya bir şekilde davet ediliyorlar. Arka arkaya işlenen cinayetler ve her cinayetin "10 Küçük Zenci" şiirine göre temalı bir şekilde işlenmesi ve sizi sonuna kadar çatlatan bir gizem... Ben sevdim "gizem", "korku","macera" sevdiğim için severlere kesinlikle tavsiye ederim. On küçük zenci yemeğe gitti, Birinin lokması boğazına tıkandı. Kaldı dokuz, Dokuz küçük zenci geç yattı, Sabah Biri uyanamadı, kaldı sekiz, Sekiz küçük zenci Devon’u gezdi, Biri geri dönmedi. Kaldı yedi, Yedi küçük zenci odun kırdı Biri baltayı kendine vurdu. Kaldı altı, Altı küçük zenci bal aradı, Birini arı soktu. Kaldı beş, Beş küçük zenci mahkemeye gitti, Biri tutuklandı. Kaldı dört, Dört küçük zenci yüzmeye gitti, Birini balık yuttu. Kaldı üç, Üç küçük zenci ormana gitti, Birini ayı kaptı. Kaldı iki, İki küçük zenci güneşte oturdu, Birini güneş çarptı. Kaldı bir zenci. Bir küçük zenci yapayalnız kaldı. Gidip kendini astı. Kimse kalmadı. Böyle başlar On Küçük Zenci... Bir kaç yıl önce Agatha Christie'nin Exeter'daki evini uzaktan görme şansım oldu. Bir göl kıyısında ve orman içinde olan bu muhteşem ev sanırım bana bile "gizemli hikayeler" yazdırırdı. Böyle tabiatın ortasında bir evde yaşıyorsanız, muhteşem hikayeler ortaya çıkar diye düşünüyorum. Tabi Agatha Christie gibi "gizem ustası" bunun çok daha iyisini ortaya çıkardı elbetteki. Diğer Agatha Christie kitaplarını okur muyum? Kesinlikle Evet! Gizem, heyecan, biraz korku, bir tutam da macera seviyorsanız hemen okuyun! Keyifli okumalar...

On Küçük ZenciAgatha Christie · Altın Kitaplar · 201832,4bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

özlemczestochowa