"Yaşamak benim kronik hastalığım" diyen baş karakterimiz Ruhi mücerret 100 yaşında yaşayan son İstiklal gazisidir. 100 yaşında olmak.. insan sahiden ölmek için geliyor dünyaya. Biçilmiş bütün rollerde tek tek boy gösteriyor ve sıra ile görevlerini tamamlıyor.Çocuk, genç, yetişkin, baba, öğretmen, doktor, Rus ajanı ... bir yerde sıkılıyor sanıyorum yaşamaktan helede yaşıtları çoktan sahaları terkettilerse. 23 yaşındayım 77 yıl daha yaşamak fikri pek de çekici gelmiyor doğrusu. Ruhi mücerret ölmek arzusunu haklı buluyorum. Yaşayan son İstiklal gazisi, törenlerin aranılan yüzü, protokollerin vazgeçilmezi... Ve bunlara sahip olmasının altında ne üstün bir yetenek ne askeri bir başarı ne de ekstra bir çaba var. Tek neden hala yaşıyor oluşu. birçoklarının aksine yalnızca yaşıyor olduğu için kazançlı çıkan çok az insan var. Sahiden eğlenerek okunabilecek bir kitap. Ancak yaşamın trajik yönünü düşündürüyor. Bana oldukça varoluşçu yanları ile dokundu. En çok gelmesini istediğin misafir Azrail ise " yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür hanım" diyen Şükrü Erbaş duya biliyoruz derinlerde. Tüm bunların yanı sıra kitapta ironi absürt komedi beni oldukça keyiflendirdi. Türk sinemasından fırlama sahneler, Yeşilçam senaryolarını andıran olay akışı.. Kitapta geçen isimler s harikaydı. Ölmek bilmeyen İstiklal gazisi Ruhi Mücerred Yakışıklı delikanlı Civan Kazanova Roma'nın kötü karakteri Masum Cici Eski sevgili Serpil Silahliperi Güzel yenge Nazlı Hilal.. ve diğerleri Kitapla ilgili yazılacak ve konuşulacak çok şeyin olduğunu düşünüyorum. Gülüp geçilebilecek birçok paragrafın satır arasında ince mesajlar yer alıyor.

Ruhi MücerretMurat Menteş · April Yayıncılık · 201315,4bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ruzel