Ey gönül ne ister durursun bilmem ki,
Haşarı çocuk gibisin..
Yaramazlığı da bırakmıyorsun elinden.
Körebe mi oynuyorsun
Yoksa köşe kapmaca mı?
Elma dersem çık
Armut dersem çıkma mı?
Ey gönül ne ister durursun..
Arafında sürüklenip yok oluyorsun.
Kendi ateşinle yanıp kavruluyorsun.
Gel sen beni dinle!
Ne elma ol ne armut..
Kaşının kıvrımın da eğildiğim gönül
Islak teninin, yüzünün perdesin de
koynuna sokulduğum,
Bir yağıyorsun, ben sırılsıklam oluyorum..
Araftabirkadın