Rivayet odur ki bir zaman rüzgar,su,ateş ve ahlak dost olmuşlar.Hem de ne güzel dostlar:hep beraber oluyor,hiç birbirlerinden ayrılmak istemiyorlarmış,Bir ara sohbetleri gelmiş şu soruya dayanmış: "Acaba bir gün gelir de birbirimizi kaybedersek nasıl buluruz?"
Rüzgar demiş ki:"Yüksek tepelerden hiç eksik olmam ben.Beni kaybederseniz tepelere gidip arayın,mutlaka bulursunuz."
Su demiş ki:"Ben akar,çukur yerlerde birikirim.Beni kaybederseniz oralarda arayın,mutlaka bulursunuz."
Ateş demiş ki:"Benim dumanım işaretimdir.Beni kaybederseniz dumanı izleyin,mutlaka bulursunuz."
Ahlak'a gelmiş sıra.Ahlak boynunu bükmüş ve demiş ki: "Arkadaşlar,aman beni kaybetmeyin,çünkü beni kaybedenler bir daha asla bulamazlar."
Bu ekibin beşinci arkadaşları Samimiyet olsaydı o da muhtemelen şöyle diyecekti:
"Arkadaşlar beni kaybederseniz,bundan sonra ne bulursanız bulun,o bulduğunuza itimat etmeyin,çünkü beni kaybeden aslında kendini,özünü kaybetmiştir..."
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.