Bir gün biri gelir bulur seni, Çıkarır karanlık dünyandan.. Dokunur sana, Dokunur hayallerine, ruhuna, yaralarına.. Sarar yaralarını, öper onları, Öper iyileşinceye kadar.. Sarar ruhunu, kapılırsın büyüsüne.. Sonra yine bir gün hiçbir şey olmamış gibi, Hiçbir şey yaşanmamış gibi hiçbir şey söylemeden çekip gider.. Yıkılırsın, dağılırsın, ağlarsın.. Bakarsın ama görmezsin, Nefes alırsın ama yaşamazsın, Ağlarsın, içersin, bağırırsın, Deyim yerindeyse tuz basarsın yarana gözyaşlarınla, Ama olmaz ne yaparsan yap olmaz, Ne yaran iyileşir, ne acın geçer.. Sonra bir gün daha gelir, Aynalardaki yüzünü tanıyamaz hale gelirsin, Ruhunu kaybetmiş bir cesete bakıp durursun, Sevemeyen, hissedemeyen bir cesete.. Ve bir gün anlarsın ki asla eskisi gibi olamayacaksın, Hiçbir şey eskisi gibi olamayacak.. Ne hiç kimseyi onun gibi sevebilirsin artık Ne de onu eskisi gibi..
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.