Herkese merhabalar. Size boğazımı düğüm düğüm eden bu romandan bahsedeceğim. Olaylar küçük bir çocuğun gözlerinden anlatılıyor. O küçük çocuk Zeze, yoksul bir ailenin çocuğu, babası yaşından dolayı işsiz, annesi ise evi geçindirmek için çalışmak zorunda olan bir kadın, küçük kardeşi ve ablaları ile yaşayan yaramaz, hayal dünyası geniş, öğrenmeye meraklı, merhamete muhtaç beş yaşındaki Zeze...Hayatımda ilk kez bir kitabı yorumlarken boğazım düğümleniyor, gözlerim doluyor. Bu kitabın, sevgili Jose Mauro De Vasconcelos'un otobiyogragik romanı olduğunu bilmek yani olayların gerçekten yaşanmış olduğunu bilmek, gözlerime yaşlar kondurdu. Canım Zezem, canım Vasconcelos, keşke hâla hayatta olsan... Yaşlı Portuga ve Minguinho adını verdiği şeker portakalı fidanı onun tek arkadaşları. Kitabın ilk sayfalarında Zeze'nin yaramazlıklarına ne kadar kahkaha atmışsam ilerleyen sayfalarda da bir o kadar ağladım. Benim canım Zeze'm, küçük yaramaz Zeze'm güzel gözlerinden öperim, zihnimde hep var olan bir roman kahramanı olarak kalacaksın. Benim canım yazarım Vasconcelos senin gibi bir yazarla bu kadar geç tanıştığım için çok üzgünüm, iyi ki senin gibi yüreği güzel bir insan geçmiş bu dünyadan, zihnime ve yüreğime fısıldadığın her cümle için teşekkür ederim. Son olarak bu cümleleri okuyan arkadaşlar, bu kitabı mutlaka ama mutlaka bir an evvel okumanızı tavsiye ederim.

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022229,5bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.