Söyle bana toprak ana , gerçeği söyle : İnsanlar savaşmadan yaşayamazlar mı ?
- Çok güç bir soru sordun Tolgonay . Nice nice milletler savaş sonunda yok olup gittiler, nice nice şehirler yanıp kül oldu ve toprak olarak üzerimde insan ayağının izini görmek için yüzyıllarca beklediğim çağlar oldu. İnsanlar ne zaman bir savaş başlatacak olsa , onlara şöyle diyorum: "Durun! Kan dökmeyin!"
Şimdi de tekrar ediyorum : "Ey dağların , denizlerin öbür tarafındaki insanlar , siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz , savaş neyinize gerek? Ben toprağım , bana bakın ! Ben herbiriniz için aynıyım ve siz de benim gözümde eşitsiniz. Benim için önemli olan sizin sözleriniz değildir. Ben sizin dostluğunuza muhtacım , çalışmanıza , beni işlemenize ! Saban izine bir çekirdek , bir tohum tanesi atın , size yüz katını vereyim ! Evler kutun, temek olayım! Üreyin , çoğalın hepinize güzel barınak olayım ! Derinim, yüksekliğim , büyüğüm, ucum bucağım da yok.. Hepinize yeterim ben..."
Sen de bana insanlar savaşmadan yaşayamaz mı diyorsun Tolgonay. Bu bana bağlı değil ki.
Siz insanlara , niyetinize , irade ve bilgeliğinize bağlı.
Sayfa 76Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.