Schiller, çalışmanın haz olduğu Estetik Devlet'ten söz eder; arkadaşı Fernow, Kant'ın özerklik ve özgürlük ilkelerinin içerdiği politik ve estetik ilişkiler üzerine kurulmuş bir 'Sanatçılar Cumhuriyeti' tasavvur eder; Novalis şiirin, Schopenhauer müziğin dilin yerini aldığı cemaatler hayal eder.. Kısacası, manifestoların modernliğe, aydınlanmaya, kitsch'e, yani özgün anlamıyla burjuva beğenisinin bayalığına meydan okuyan, devrimci, ütopyacı ruhunun kaynağında romantizm bulunur.