Yaşarken hakettiği değeri görmeyen, eserleri ancak ölümünden sonra çevrilen Zaven Biberyan'dan okuduğum ikinci kitap Yalnızlar... Ermenice Lıgırdadz olarak bilinen kitap Zaven Biberyan'ın yakın tarihin o buhranlı dönemlerini yansıtıyor. 1950 yılının başında İstanbul 'da geçen bu iki günlük sürede, halklara ve onların arasındaki iletişimsizliğe bir ayna tutuyor yazar. Özellikle bir arada Rum, Ermeni ve Türk halklarının arasındaki iletişimsizlikten doğan şiddet eğilimleri ve bu eğilimleri toplumu nasıl yozlaştırdığını karakterler üzerinden bol diyaloglar halinde ifade ediyor. Yaşadığı dönemde de aslında kendi mensubu olduğu Ermeni çevreler tarafından Sosyalist bir ideolojiye sahip olduğu gerekçesiyle dışlanmış ve Beyrut 'a yerleşmek zorunda kalmış. Aslında yazarın bu kadar geri planda kalmasının sebebini azınlık olmasına ve azınlığın hikayesini anlatırken çok gerçekçi olup asla romantizm unsurları barındırmamasına bağlar kimi eleştirmenler. Zira yazar Ermeni cemaati içindeki çarpıklıkları da gayet gerçekçi bir dille eleştiriyor. Ben nitelikli eserler kaleme almış yazarın kitaplarının çokça okunması gerektiğine inananlardanım. Tavsiye ediyorum.

YalnızlarZaven Biberyan · Aras Yayıncılık · 2016175 okunma

·

112 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ecem İspir