Bir At Bara Girmiş… Ben de hemen söze giriyorum. Kitap, Dovaleh adlı bir showmanin stand-up gösterisi. Mikrofonu alıp konukları selamladığı an başlıyor, kapanış sözleriyle bitiyor. Fikir olarak şahane, keşke öyle kalsaymış :( Mizah anlayışının zekaya göre farklılık gösterdiği düşünülürse zaten salt beğeni pek mümkün görünmüyor. Ben okurken tereddütte kaldım. İhtimal ki: 1)Ben bu ince esprileri anlayamayacak kadar “kalın”ım. 2)Şükürler olsun ki ben bunlara gülmeyi 10 yaşımda bıraktım. Yazar tasvirleriyle moda sokabiliyor . Kendimi loş ışıklı bir barda içkimi yudumlayıp Dovaleh’i dinlerken hayal edebildim. Ama maalesef, bayat üstüne bayat espriler, fıkralar peş peşe patladıkça hesabı ödeyip kalkmak istedim cidden. Neyse eleştiriyi de tadında bırakmak lazım diyorum, gidiyorum.
