Eylül Türk bir yorumu yanıtladı.
Siz hiç Trenlerin arkasına takıldınız mı? Tranvayların, kamyonların?.. Sapsarı ışıklar uzun bir çizgi gibi gözlerinizi kamaştırır. Rüzgâr saçlarımı ikiye böldüğünde hep annem ve babamla luna parktaymışım gibi hayâl ederim, hızlı trendeyim, çığlık atıyorum, bir el sıkıca tutuyor elimden....Kâğıt helvalar, pamuk şekerler...Şehrin sarı ışıkları, luna
··
18 views
Elinize sağlık Eylül Hanım, Sadri Alışık tadında hüzünlü/sevimli bir durum hikayesi olmuş. Teşekkürler katkınız için
Ben teşekkür ederim Erhan Bey, her hikayeye zaman ayırıp özenle tahlil ettiğiniz için.Benim için de çok keyifliydi... :)
''Nasıl kendimi bulurum abiler? Nasıl isimsizliğimi unuturum...'' Unutmamakla , hatırlamak aynı şey mi Eylül?
Ah ablacım keşke bir daha anımsamamak mümkün olsaydı...
Çocuk ile çocuk arasındaki o dipsiz uçurum... Kınayan, ayıplayan bakışların karşılığını bulan hakikat. Ey hayat ve hayatın bizzatihi kalbindeki İnsan; Kalbin nerede senin?
Dilerim bir gün tüm bu sihirli satırlarının da toplamı olarak kitabını ve kitaplarını okumamız nasip olur ablacım. Bu benim temennim değil yalnız elbet... Filozofun, sulu gözün, cinonun, hobitin ve nicelerinin o üşümüş minik elleriyle, sıcacık altın bakışlarıyla var olan bir temenni bu. Yaz ki hayat bir soluğu olduğunu unutmasın. Yaz ki tüm kiri, pası aksın kalbinin...
" Yüreğin elem görmesin " ...
"Ağlamayan bilgelikten,
gülümsemeyen felsefeden ve bir çocuk önünde başını eğmeyen gururdan beni uzak tutun..." diyordu Halil Cibran...
Sözünü ettiğin uçurum öyle derin ki kuzum, idrakimizle ölçülemez...
trendsmap.com/twitter/tweet/1...
Tevafuk bugün böyle bir video ile karşılaştım, aklıma filozof geldi :) Benim hâlâ insandan yana ümidim var...
Yazmak bir cüsse işi, okur olmanın hakkını veremeyen ne bilsin kalem tutmayı :)
Biraz içine sindiyse, bizimdir...
İyi ki varız :)
Çöpte Dostoyevski Buldum belgeselini getirdi aklıma. Üzerine düşündüren bir yaşam öyküsüydü. Hikayeniz de, buruk bir hayattan yansımalar sunarak, o hayata ortak etti. Elinize, emeğinize sağlık.
youtu.be/msFMTnrzVNc
Ne kadar samimiydi, ne iyi ettiniz Emin Hocam, yeniden izleyelim inşallah, uzun zaman oldu :)
Bazı sahneler, bazı satırlar, bazı şiirler hayat boyu kalbimizin, zihnimizin, ruhumuzun bi yerinde silinmez izler bırakır.
Masumiyetin ve içtenliğin anbean terkettiği insanlığımıza bilge duruşuyla can veren çocuklar, onlar büyüse de seneler sonra bile bizlere emânet ettikleri nasihatler paha biçilimez...
Kalem öylesine aciz ki, zira bir çocuğun dünyası kitaplara sığmayacak kadar engin ve hudutsuz...
Ve elbette hüznü...
Zaman ayırdığınız için çok teşekkür ederim :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.