Bu dünya insan için kâfiydi. Bu dünyada insan en güzel, en büyük, en bahtiyar mahluktu. O halde, niçin sokakta çıplak çocuklar, aç gezenler, işsiz delikanlılar, titreşen köylüler, yalnız namazlarını ve torunlarını seven ihtiyarlar vardı? (#52243142) Sarnıç Sait Faik’in ikinci kitabı, benimse Sait Faik’ten okuduğum üçüncü kitap. Bu kitapla birlikte Sait Faik’in kalemine biraz daha ısınıp yazarı biraz daha sevdim. Devamını getirmekte de istekliyim. İlk öykülerden başlayarak kitap boyunca yoğun bir insan ve tabiat sevgisi içeren öyküler okudum. İnsanın içini umut dolduruyor bu Adalı. Bir öykü okuyup da kitabı kapatınca yoktan yere sevgi pıtırcığı kesiliveriyorsun :) Bugüne kadar okuduğum Sait Faik öykülerinde dikkatimi çeken bir şeye bu kitaptaki öykülerde de rastladım. Okurken öykü başlığı öykü ile acayip alakasız geliyor, sonra o başlık öykünün ortasında ya da sonunda öyle acayip bir yerde anılıyor ki nasıl böyle anlam kazandığına hayret ediyorum. Bkz. Sarnıç öyküsü ve ismini şu an hatırlayamadığım daha bir sürü öyküsü. Tabi bir de değinmeden edemeyeceğim başka bir husus var, o da yazarın anlatımdaki ustalığı. Bu konuda özellikle dikkatimi çeken şey kahramanların hiç bilmediği, hayatlarında ilk kez karşılaştıkları nesneleri anlatmadaki başarısı oldu. Bkz. Kalorifer öyküsü. Bu öyküde kaloriferi bilmeyen onu hiç görmemiş bir çocuğun onu tanımasını öyle gerçekçi bir şekilde anlatmış ki insan düşünüyor, kaloriferi hiç bilmeyen birisi onu kavrarken hangi aşamalardan geçer, ne düşünür, ne hisseder, nasıl öğrenir. Hepsinin cevabını bir öyküde bulmak, üstelik yerli yerinde bulmak, belki de yalnızca Sait Faik okurlarına nasip olur. Yine Sait Faik hikâyelerinde artık alışık olduğum bir başka şey: İnsanın ilk seferde ne olduğunu anlayamadığı, sonra sonra olanın bitenin farkına vardığı, insanın içine işleyen çarpıcı hikâye sonları... Bu kitapta da fazlasıyla vardı. Kim kime öyküsünü okurken bununla birlikte şunu da farkettim. Sait Faik'in hikâyelerinde hiçbir olay dümdüz bir cümle ile anlatılmıyor. Misal bir kadının kendini vapurdan atarak intihar ettiğini anlatacak olsa bunu "kadın intihar etti" şeklinde okumazsınız asla. Bunun yerine "Vapurun içinde tek kadındı. Tek biletsizdi. Fakat Kadıköy iskelesine vapurdan ne kadar bilet varsa o kadar adam çıktı. Ne fazla ne eksik." demeyi tercih eder Sait Faik. Sait Faik öyküleriyle başka bir havaya başka bir ruh haline bürünmek çok güzel bir şey. Arada nefes almak için açıp açıp okumalık :) Hem ne demiş Agop Arad "Alın Sait Faik'i, okuyun, iyi insan olursunuz" (#44250097)

SarnıçSait Faik Abasıyanık · İş Bankası Kültür Yayınları · 20133,317 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.