Her aşk’ın kıyameti “Ku/sura” üflendiginde kopar.
Bir yanda kusur aramadan aşkı yaşayan iki insan, öte yandan küllenen kusurları üfleyerek alevlendiren
aşk/sızlar.. Bir düşünün; Kusursuz ne var? Kusursuz kim var?
“Bir gönlün güzelligini, o gönle giren bilir ancak” demiş, İbrahim tenekeci.
Gönüle girmek nedir bilmediğimizdendir belkide, güzelliği surette arıyoruz..
Oysa çok basit cancağızım. Sevdiğinle gönül bağın koptuğunda, kusura bakar olursun...