Öldüğüm gün’ü yorumluyorum doğduğum gün.. Hiç yoktan var edilişimin 25. yılını doldururken yok olup tekrar dirileceğimi hayal edemiyorum tıpkı bu dünyaya doğmadan nasıl bir yere doğacağımı hayal edemediğim gibi.. Geldikten sonra sevdik, bağlandık, aldık, sattık hiç gitmeyecek gibi planlar yaptık. Bir garip yolcuyduk halbuki. Yolu da yolcu olduğumuzu da unuttuk. İşte bir nebze hatırlatmak için yazılmış bu kitap. Yazar, rüya ve yaşar dilinden. Okurken bu isimlerin ne kadar anlamlı seçildiğini göreceksiniz. Kitabın arka kapağında yer alan, “Adını ‘ölü’ koydular sessizce. Doktorların ağzından çiğnenmiş sakız gibi çıkıveren o hece yüzünde patladı: ‘Ex’ Eksildi dünyadan. Başkasının üzerine kolayca yapışırdı ‘ölü’ etiketi. Hep başkalarının öldüğünü görmüştü ömür boyu. Başkaları, hep başkaları” cümleleri beni bu kitabı okumaya sevk etmişti. Yazdığı gibiydi gerçekten, çok ölüm gördüm, sevdiklerimi kaybettim, yine de unuttum kendimin de öleceğini bir gün.. Peygamber Efendimiz(sav),” Ağızların tadını kaçıran ölümü çokça hatırlayın!” derken hatırda tutup ona göre bir hayat sürmemizi belirtmiş aslında. Nasılsa öleceğiz düşüncesiyle Rabbimizin razı olmayacağı şeyleri yapalım diye değil. O halde bedene değil ruha yatırım yapmalı, maddi değil manevi doyuma ulaşmalıyız. Ölmeden önce ölmenin sırrına ermek için daha çok okumalıyız. “ Bu menzilden ayrıldığın gibi, bu şehirden de çıkacaksın. Keza, bu fani dünyadan da çıkacaksın. Öyleyse aziz olarak çıkmaya çalış.” “Seni her defasında daha iyi bir yere getiren, daha güzel bir hale eriştiren, şimdi sana niye daha kötü bir yer hazırlasın ki? Neden sana dünyadan daha aşağısını versin Rabbin? Dünyaya dönmeyi aklına bile getirmeyeceğin başka bir dünya yok mudur sence?”

Öldüğüm GünSenai Demirci · Timaş Yayınları · 2012348 okunma

·

163 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.