Bu şehir, kirli oyunlar diyarıydı. Mor yelkenli gemileri yerine mor çarşaflı yalanları vardı. Lunaparkı hiçbir canlı türünün işine yaramayan binaların pahalı ışıklarıydı. Ömür satılarak alınan lüks daireler, içi boş mezarlıklardı. Elbette kendini kandırmış büyük insanların da oyunları vardı. Örneğin beğenilen sözlerden, hissedilen şarkılardan kaçıp basit arzu havuzlarında boğulmanın adı yakalamacaydı. Zeki geçinip çaresizlik örtüsünün altına sığınmaksa ruh hastalığı değil, yormayan bir saklambaçtı. Evcilikse aşkı kıça/cüzdana bakıp abartmaktı. İdeolojilerle şekillenmeye çalışıp sıradanlığın şıklıklarını cıvık yüceltmelere kurban etmek ise akıl oyunlarıydı. Kısaca üç paragrafa sığan "bu şehrin insanı" kendi cehennemini güle oynaya yaşamaktaydı.
Sayfa 110 - HACİMSİZLER by Gri Esin AKYILDIZ
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.