Oblomov: -Öyle mi? Hiç bitmeyecek mi senin bu okuman? *Bitmeyecek, dedi. -Hiç mi? *Hiç. -Niyetin kâtip olmak mı yani? *Hayır. -Ya? *İnsan olmak.

-Her seferinde kitaplarımı geri verirken içine çiçek koyuyor. *Hepsini okuyor mu? -Elbette okuyor *Sordun mu ona? -Önemli yerlerin altını çizdiğini görebiliyorum. *O da insanlığı kurtarmak istiyor mu? -Evet. *Nereden biliyorsun? -Altını çizdiği cümlelerden...