Eskinin güzelliğini, sadeliğini, samimiligini ben de o kadar çok arıyorum ki. Ah Nerede filminde Hulusi Kentmen'in en küçük oğlunu karakoldan alırken komisere;
-Komiser bey bu herifi iyice bir dövdünüz mu?
-Hayır efendim biz de dayak yoktur
-Ben de vardır
-Al sana eylem, al sana propaganda, al sana siyaset deyişi asla aklımda çıkmaz. Orada o dönem karakola girenin dayak yemeden çıkamayacağını nasıl da tiye alıyor.
Sonra Kibar Feyzo filminde Şener Şen'ın köylüyü toplayıp Feyzo'yu falakaya yatırıp köylüye;
-Ula şurada 141,142 başsınız, deyip TCK 141 ve 142 ye gönderme yapması
İşte bu filmlerdir güldürürken düşündüren.
Elinize sağlık güzel bir inceleme olmuş.