Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Küçük Bir An'ı
Zannedersem 2007 yılının sonbaharıydı. Okul sıramda oturmuş, pencereden büyük bir fırtına şeklinde yağan yağmuru izliyordum. Sınıf sıcacıktı. Öyle soğuk ve yağmurlu havalarda, sıcak bir yerde oturup yağmuru izlemenin verdiği hazzı hepiniz bilirsiniz. Tek rahatsızlık veren şey sınıftaki inanılmaz gürültüydü. Ergence bulduğum ve bundan dolayı hiç karışmadığım sohbetlerin, şakaların uzağında, duvar dibindeki sıramda yalnız oturuyordum. Kendimi bu gürültüden soyutlamaya çalışırken, yağmuru izlemenin hazzına daha çok kapılmıştım. Ya da yalnızca kalabalıkta çekilen, bir tür yalnızlığı, yağmurun rahatlatan sesiyle paylaşıyordum. Aşık olduğum, hayal ettiğim bir sevgili yoktu o sıra; ama bekliyordum. Bir ruh eşim vardı ve günü gelince onu bulacaktım. Aşağıdaki şiir işte böyle bir anda, belki on beş dakika gibi bir zamanda yazıldı. Edebi bir değeri olduğunu söyleyemem belki ama böyle yağmurlu havalarda aklıma gelen ve bana tebessüm ettiren bir küçük anı olarak paylaşıyorum. YAĞMURLARLA GEL Her yağmurun ardından gözlerim yolda Bekliyorum ümitlerim kurumuşsa da Bir başka olurum yağmurlu havada Yağan yağmur değil özlemindir aslında... Nasılki yağmur ıslatmışsa beni Yokluğunda öyle sardı bu bedeni Hiçbirşey ağlatmazken gözlerimi Ağlamakla geçirir olmuşum günlerimi... Nasıl hayat verirse yağmur bir çekirdeğe Gel de öyle hayat ver yaralı bedenime Gel de fer gelsin yorgun gözlerime Kıvrılıp bir köşede ölmeden hasretinle... Bak gene yağmur yağıyor gözlerim yolda Bak bulutlar bile ağlıyor yalnızlığıma Yağmur çölündeki bu susuzluğuma Gelişinle bir son ver Allah aşkına... Seni gördüğümden beri deli diyorlar bana Günlerim geçmez oldu gecelerimse gayya Dualar ederken yalvarırken Allah’a Bir yağmurla gel de kavuştur beni sana... .
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.