Gönderi
268 syf.
9/10 puan verdi
Kitabımı bazı yerlerinde dudağımda acı tebessüm, bazen boğazımda düğüm ile okudum. Hiç şüphesiz Dibs'in ve ailesinin yaşadıkları değildi sadece böyle okumamın sebebi. Kendime dönüşlerimdi. Ve belki aileme. Çocuğuma belirlediğim kalıplar ve belki onun dışına çıktığında fark etmeden verdiğim tepkiler. Tepkilerimiz... ve sonra onun bu tepkilere verdiği yanıtlar. Okumakta zorlandığım yanıtlar. Açıkça ben buyum diyor. Ben olduğum için sevilmek sayılmak istiyorum. Ama bazen ben bunları o anda görmüyorum duymuyorum ve anlayamıyorum. Dibs'in anne ve babası gibi.
Oyun terapisi ile ilgili yorumum da hem bu kadarı olmazmış gibi geldi (çünkü neticesi mucizevi bence) hem de değer görmenin, olduğu gibi kabul edilmenin herkese iyi geleceğini düşündüm. Tavsiye ederim.
·
5 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.