Yıllaar yıllar önce bir hevesle alıp daha ilk sayfasını açtığım anda bir kenara fırlatmıştım. Karakterlerin çizimleri benim kafamda canlandırdığım görüntüden çok farklıydı ve bu beni hayal kırıklığına uğratmıştı. Fakat dün tekrar elime aldığımda bırakamadım. Tiplemeleri görmez oldum çünkü Ahmet Ümit yine harikalar yaratmıştı. Kısa bir çizgi roman olmasına ramen çok değişik bir konusu var. Gerçekten elimden bırakamadım.
