Bu kitap üzerine yapılmış çok kapsamlı edebi çalışmalar, makaleler incelemeler mevcut. Benim yazacaklarım kitabın bende bıraktıklarından bir tutam esinti naçizane. Beni şairliğimle tanıyın diyen Ahmet Hamdi, Türk edebiyatına gerçek bir başyapıt armağan etmiş. Tanpınar'ın Yahya Kemal ve Ahmet Haşimden, Valery'den etkilendiğini biliyoruz. Şairane uslubunu eserin tamamında hissediyorsunuz. Tanpınar'ın müziğe olan ilgisi de Yahya Kemal'e tanışmasından sonra başlıyor. Huzur, başta yazarı ve roman karakterlerinin yaşadığı iç huzursuzluğun dışavurumudur. Büyük ölçüde otobiyografik özellik gösterir. İç monolog için en güzel örneklerden biri ayrıca. Kitapta Cumhuriyet sonrası Türk aydınının yaşadığı ikilem, doğu batı dolayısıyla eski ve yeni arasındaki git geller farklı bakış açılarıyla anlatılıyor. İhsan'ın konuşmacısı olduğu sohbet ortamlarında bu ikileme sık sık şahit oluyorsunuz. Bu durum toplum nezdinden çok karakterler üzerinden anlatılmış. Kitaptaki betimlemeler harika ve bence kitabı harikulade yapan bu betimlemelerin zenginliği. Huzur, Mümtaz'la Nuran arasındaki aşk üzerinden ilerliyor. Mümtaz, çağın meselelerine kayıtsız kalmamakla birlikte içsel anlamda kişisel sorunlarını da çözemediği için huzursuzluğu en derinden hisseden karakerterlerden. Roman boyunca iç nizam arayışı devam ediyor. Sadece Nuran'la birlikte olduğu zamanlarda bu huzuru yakaladığını zannediyor ancak kalıcı bir huzura erişemiyor. Suat romandaki tutunamayan ve romanı asıl şekillendiren karakter. Roman 24 saatlik bir dilimde geçiyor. Ancak geriye dönüş tekniğiyle 1 yıllık dönem anlatılıyor. Tanpınar'ın İstanbul ve musiki aşkı derinden hissediliyor. Velhasıl söylenecek çok şey var huzursuzluğun Huzur'unda. Huzur bir klasik ve diğer klasikler gibi ömrün farklı dönemlerinde tekrar tekrar okunmalı. Keyifli okumalar dilerim.

HuzurAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 201916,4bin okunma

··

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

reyhan