Toprak,
Aldığını geri vermiyor mu sanıyorsun,
Uyan, ey insanoğlu,
Toprağın altında bir sen kalıyorsun.
Çiçekler boyayıp gidiyor, her geçen gün.
Ağaçlar yetişiyor üstünde,
Ve hatta zamanı gelince,
Karıncalar bile çıkıyor gün yüzüne.
Ama sen, sen insanoğlu,
Üstüne düşen her damlada irkiliyor,
Ve yeniden can bulacakmış gibi titriyorsun.
Damlalar bile, oyuk oyuk,
Toprağı aşıp sana varıyor da,
Sen, parmağını dahi oynatamıyorsun.
Uyan, uyan ey insanoğlu,
Toprağın altında bir sen kalıyorsun.
Bulutlar büyüyüp gidiyor damla damla,
Bir de şu güneş, kavurup toprağı yakınca.
İşte o zaman anlıyorsun, ey insanoğlu.
Toprak aldığını her saniye geri veriyor da.
Toprağın altında kimsesiz, yapayalnız,
Bir sen kalıyorsun.
Ahmet Ekinci
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.