Kendinizi bulacağınız kitaplar okumanızın ne kadar güzel ama bir o kadar tehlikeli olduğunu ilk defa bu seriyle anladım. Hayattan koptum. Kimseyi aramadan, sormadan günlerimi bu seriye adadım. 2000 sayfada yaşadım günlerce. Kitaptaki her acıyı, kahkahayı, hayal kırıklığını içimde, en derinlerde hissettim. Karan ve Asi'nin bu muhteşem uyumu beni tüketti diyebilirim. Kurgu olduğunu unuttuğum anlar oldu. İçine girdim, yaşadım. Teşekkürler sevgili yazar. Bizi bize anlattığın ve bizi de içine kattığın için. Artık yeni bir favorim var.
