...''bir gün iş bulmuştum. ertesi gün başlayacaktım hemen. cebimde bir tek 1 lira vardı. evde ise 1 ekmek ve 5 nüfus. çoluk çocuk aç perperişan. karın doyurur mu 1 lirayla 1 ekmek? yeter mi 5 nüfusa?
1 liranın 75 kuruşunu otobüse verdim. ve geldim iş kapısına. çocuklar evde ekmek bekliyor. adam, beni unuttuğunu ve bir başkasını işe aldığını söyledi. cepte ise 25 kuruş kalmıştı. bir kahveye gittim ve 25 kuruşla da bir çay içtim.
ne yapayım ne edeyim diye düşünürken, garsondan kalemi aldım ve gazetenin beyaz yerine şunları yazdım:
''ruhumda bir sıkıntı var
gitsin diyom, gitmiyo ki
yoksulluk başıma belâ
bitsin diyom, bitmiyo ki
düşünüyom nasıl etmek
bilemiyom nere gitmek
beş nüfusa bir tek ekmek
yetsin diyom, yetmiyo ki''...