Nörotransmiterler....
Neurotransmitters convey signals between neurons, briefly exciting or inhibiting their electrical activity. They are released when nerve impulses arrive at synapses. They range from very small molecules, to medium compounds, to giant molecules called peptides. They are stored in tiny spheres called synaptic vesicles. Impulses cause the vesicles to release their contents into the synaptic gap between transmitting and receiving neurons. Released neurotransmitters act by binding to receptor proteins, each of which is tuned to just one neurotransmitter type. There are scores of neurotransmitters and even more receptors. Why so many? After all, if neurotransmitters mediate just two simple functions – excitation and inhibition – surely two transmitters and their receptors is enough? Things are not so simple. Many neurotransmitters do not trigger fast excitation or inhibition, but initiate quite slow metabolic processes in neurons, causing lasting changes in the strength of synaptic connections. Neurotransmitters can also initiate the switching ON and OFF of important genes, which can cause long-term change in neuronal and synaptic properties. Are these the changes in the brain on which memories depend? Probably, but we are far from a complete understanding of the brain’s complex chemical language.
Çeviri:Nörotransmiterler nöronlar arasında sinyal iletir, kısaca heyecan verici veya elektriksel aktivitelerini inhibe eder. Sinir darbeleri sinapslara ulaştığında salınırlar. Çok küçük moleküllerden orta bileşiklere, peptid adı verilen dev moleküle kadar çeşitlilik gösterir. Sinaptik veziküller adı verilen küçük alanlarda saklanırlar. Dürtü veziküllerin içeriklerini nöronların iletilmesi ve alınması arasındaki sinaptik boşluğa salıvermelerine neden olur. Serbest bırakılan nörotransmiterler, her biri sadece bir nörotransmitter tipine ayarlanmış reseptör proteinlerine bağlanarak etki eder. Nörotransmitter skorları ve daha fazla reseptör var. Neden bu kadar çok? Sonuçta, nörotransmiterler sadece iki basit fonksiyona aracılık yaparsa - uyarma ve inhibisyon - elbette iki verici ve reseptörleri yeterli midir? İşler o kadar basit değil. Birçok nörotransmiter hızlı uyarma veya inhibisyonu tetiklemez, ancak nöronlarda oldukça yavaş metabolik süreçler başlatır ve sinaptik bağlantıların gücünde kalıcı değişikliklere neden olur. Nörotransmiterler ayrıca, nöronal ve sinaptik özelliklerde uzun süreli değişime neden olabilecek önemli genlerin açılıp kapanmasını da başlatabilir. Beyindeki bu anıların dayandığı değişimler mi? Muhtemelen, ama beynin karmaşık kimyasal dilini tam olarak anlamaktan çok uzaktayız.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.