Akif insana çok değer veriyor. Ona göre memleket demek insan demektir. İnsanın iyi yetişmesi için iyi bir eğitim şarttır. Akif nesillerin bedbinliğinin veya ümitli olabilmesinin de eğitime bağlı olduğunu söyler. Bu arada Türk cemiyetindeki eğitim bozukluğunu, gençliğe ümitsizlik aşılandığını ve bunun için ilerleyemediğimizi şu mısralarla tenkit ediyor:
-Zerk etmediler kalbime bir damla ümid
Hoca, dünyada yaşanmaz yaşamaktan nevmid.
Daha mektepte çocuktuk, bizi yıldırdı hayat;
Oysa hiç korku nedir bilmeyecektik, heyhat?
Neslim ürkekmiş, evet, yoktu ki ürkütmeyeni,
"Yürü oğlum!" diye teşci edecek yerde beni,
Diktiler karşıma bir kapkara müstakbel ki
Öyle korkunç olamaz hortlasa devler belki?
Bana dünyaya çıkarken "batacaksın!" dediler.
Çıkmadan batmayı öğren, ne kadar saçma hüner!
Ye'si ezbere bilirim, azmi yüzünden tanımam;
Okutan böyle okutmuştu, beğendin mi İmam?
Sayfa 64 - Akçağ Yayınları
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.