"Mükemmel bir kitaptı." diyerek incelemeye başlamam gerekiyor sanırım bunu okurken hissettirdiği duygulara ve karmaşıklığa borçluyum. Yazım tarzı bakımından eşsiz bir kitap olduğu şüphesiz. Postmodernizmin ne olduğu, edebiyattaki yeri bence bu kitapta çok net bir şekilde bizlere anlatılıyor. Başlarda gerçekten çok sıkıldım ama bırakmak düşüncesi hiçbir zaman aklımdan geçmedi çünkü bir şey olacak ve ben bu kitaba tutunacağım düşüncesi hakimdi. Ve nitekim öyle oldu kitaba tutundum. Şunu da söylemeliyim ki anlamayıp tekrar tekrar okuduğum birçok yeri oldu. Ama bunun yanında öyle bir kurguyla karşılaştım ki gerçekten daha önce hiç Oğuz Atay okumamış biri olarak hayran kaldım diyebilirim. Bence bu kitabın hayatınızda doğru zamanda okunması gerektiği gibi bir algı oluştu bende çünkü o zaman değeri ve kıymeti anlaşılıyor. Ve kendimi bu konuda çok şanslı hissediyorum. Bir şeylere tutunmaya zorlandığım bir anda okudum. O açıdan bendeki yeri hep farklı olacak. Karakterlere gelirsek hepsi ayrı ayrı kalbime dokundu. Turgut, Günseli ama en çok Selim... Alıntılarıyla, karmaşıklığıyla, kurgusuyla çok özel bir kitap... Son olarak bu kitap mutluluğun kitabı değil hüznün kitabı diyerek incelemeyi bitiriyorum.

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062bin okunma

··

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ceylan