“...sonradan görmelerin, yoksulluk için fikir beyan etmeleri, konuşmaları, çağrı göstermeleri derdin halledilmesi yönünde uğursuzluktan başka bir şey değildir...Sonunda savundukları tezlerin hiç bir işe yaramadığını görünce de şaşırıp kalılar. Kendilerinin anlaşılmamış olmalarını, utanmadan halkın nankörlüğü olarak vasıflandırırlar.”
Sayfa 71Kitabı okudu
··
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.