Agatha Teyzem döktürmüş yine! Favorilerim arasında yer almasa da (çünkü çok acıklıydı bu sefer) -ek parantez- (yahu Fatma cinayet kitabından bile incelik bekliyorsun:) katile en çok şaşırdığım romanı oldu. Başladıktan bir iki saat sonra bitti, o derece akıcı. O dönem İngiltere’deki sınıf farkını işlemiş yazar. Üst sınıf diye tabir edebileceğimiz kesimden olan Elinor ile alt sınıf diye tabir edebileceğimiz kesimden olan Mary karşılaştırılmış öyküde bol bol ha bir de diğerleri... Aslında çok fazla karşılıksız, yarım kalmış aşk hikayesi var romanda. Örümcek ağının ortasında kalan aşkı bir o taraf bir bu taraf çekiştiriyor, arada kesişiyorlar filan. Zaten kitabın asıl ismi bir Shakespeare şiirinden geliyor(kederli selvi). Altın kitaplar’ın saçmalığı (büyük ihtimalle satış şeysinden) ‘koltuktaki ölü’ adı, hikaye ile bağlantısı yok... Poırot olaya çok sonradan dahil oluyor, bahsettiğim ağın uçlarında kalan Dr. Lord sayesinde ana sebep aşk yani, Elinor’un suçlu olduğunu kabullenemiyor bir türlü ‘aşk, aşk yüzünden’ ve dedektife başvuruyor doktor beyimiz.. Kimbilir ağı çekiştirmese Elinor kopup gidecekti oradan.. Ezcümle bu pek keyifsiz ama sonunda tatlıya bağlanır gibi olan, zihnimi de hâlâ meşgul eden kitabı okumanızı öneririm.

Koltuktaki ÖlüAgatha Christie · Altın Kitaplar · 1990683 okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

starry night over the rhone