"Bir ineğimiz vardı. Hayattayken sütünü annem, babam ve ben içerdik. Sonra bir oğul doğurdu - bir dana, o da onun sütünü içiyordu, biz üçümüz ve o dördüncü, herkese de yetiyordu. İnek bir de toprağı sürüyor ve yük taşıyordu.
Sonra oğlu et için satıldı. İnek acı çekmeye başladı, ama kısa süre
sonra trenden öldü. Onu da yediler, çünkü sığır etiydi . İnek bize her şeyini verdi, yani sütünü, oğlunu, etini, derisini , içini ve kemiklerini , iyi kalpliydi . İneğimizi anımsıyorum ve unutmayacağım."
Sayfa 29 - metis yayınlarıKitabı okudu
··
1 artı 1'leme
·154 görüntüleme
Cok tuhaf hissettirdi. Cok farkli muazzam bir bakis acisi. Içinden cikamadim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.