-İlk okuyabildiğim Balzac eseri oldu, daha önce yazarın oldukça övülen Vadideki Zambak eserini okumaya çalışmıştım ama malesef bir türlü ısınamamıştım.- Öncelikle yazarın hayatı hakkında bilgilendirmeler okuduğumda anladım ki Balzac insan ruhunun hassasiyeti ve duyarsız kaldığı noktaları hem kendi içinde hemde Fransız Burjuvazimi ile halkın çilesini harmanlıyor, hemde ak ile kara gibi ayırıyor, hem halkı haklı buluyor (yer yer haksız bulsanız bile duygularınıza esir oluyorsunuz) hemde toplumun üst tabakalarında yer edinen veya yer edinmek için bu uğurda ruhunu Faust misali Mefistoles'e satabilecek insanlarla aynı şekilde düşünebileceğiniz bir noktaya getiriyor. Kitabın içerik olarak yarattığı atmosfer Gogol'un Ölü Canlar'ını oldukça andırıyor nasıl ki Gogol Ölü Canlar'ın ilk kısmında insanın kötülüğünü işliyorsa Balzac 'da insanların cimrilik, hırs, kibir ve daha onlarca kötü noktalarını ilmek ilmek işliyor sonuç olarak düşünürsek kesinlikle benzer şekilde Gogol nasıl insanın iyiliğini ararken hayatın acısına boğulup intihar ediyorsa sanırım Balzac' da kıyamadığı Sevgili Eugenie Grandet'i için onu olabilecek en iyi konuma getirip ince ruhuna layık erdem dolu bir son veriyor. Şahsen Eugenie'i hem çok sevdim, hemde nefret ettim öyle ki inkar edilemez, gerçekten her kadının içinde Eugenie'in hislerinin barındığı noktalar var. Okurken keyif aldım, sayfaları çevirirken sıkıldığım hiç bir yer olmadı sadece bazı cümle ve paragrafları tekrar okuyarak pekiştirme ihtiyacı duydum...

Eugenie GrandetHonore de Balzac · Hayat Neşriyat · 19673,095 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Milo