Her birimizin hayat düzleminde üstlenmiş olduğu bir takım görevleri vardır. Bir merak konusudur ve daima muallaktır; "Sevmediğimiz görevleri yerine getirirken, o görevin hakkını verebiliyor muyuz?" Açık uçlu bir yoklamadır bu. Devam zorunluluğu olmayan bir derste atılan imzadır. Tahrir Vazifeleri 1 kitabına yaptığımız incelemede ( #54465500 ) İsmet Özel'in üstlenmiş olduğu "yazmak" vazifesinden bahsetmiştim. Özelce bir mana bulmuştum orada; "silahşör kalemi adamak" Ortada bir silah, bir de savaş vardı evet. Peki ya bu savaşın hazırlığı nasıl yapılırdı? İşte sorunun cevabını buluyoruz bu eserde. "Hazır olan huzurdadır. Zaten huzursuzluk hazırsızlıktan başka nedir ki?" Bir yolculuk var ortada. Kişinin kendi özüne yolculuğu bu. Keşfine çıkılmamış milyon farkındalığın birkaç istasyonunda soluklanabiliyoruz sadece. Çünkü bu yolculuk zihin şimendiferi ile yapılıyordu ve "Zihin bir ülkeyse eğer her ülke gibi onun da sınırları olmalıdır." ifadesini her yolcu biletinin altına iliştiriyordu zatı. İsmet Özel, öz ve hakikat arasında kurtuluşmuş bölge oluşturuyor. Bu fetih kolay olmuyor elbette. Sonrasında ise işini ankebut titizliği ile yapıyor ve öz ile hakikat arasında mekik dokuyor. Şimdilik sadece bu daire içinde duruyoruz. Önce yaptık, şimdiyse mana ekliyoruz. Zihin değirmeninde, özü sorguya çekmeden; ortadaki savaşı fark edemeyeceğiz. Fark edemediğimiz savaşın hazırlığına girişebilir miyiz? Peki ya ÖZ'ümüz ne? Devam...

Tahrir Vazifeleri 2İsmet Özel · Çıdam Yayınları · 1992396 okunma

··

117 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Oğuzhan Âsım Güneş