Gülünün Solduğu Akşam bir takım belgelerden yola çıkılarak yazılmış bir “belgesel” değildir. Cezaevindeyken tuttuğum notlarımdan, günlüklerimden, mektuplarımdan, anılarımdan yola çıkarak yazdığım bu kitabın tek doğrucu tanığı yine”benim.” Diyor yazar.
Daha önce okuduğum
Abim Deniz kitabında yazılanlarla hemen hemen aynı ve o kitapta da Erdal Öz’den kendilerini yazmasını istediğini bahsetmişti Deniz Gezmiş’in kardeşi Hamdi Gezmiş.
Bir avuç gençten korktu o dönemin devlet adamları deniyor, evet korktular çünkü bu çocuklar cesur, akıllı, zehir gibi delikanlılardı. Korkusuzlardı çünkü doğru yolda olduklarını herkes gibi onlarda biliyorlardı. O gün bu gündür hâlâ hatırlanıyor ve asla unutulmayacaklar...
