YALNIZLIK
Yalnızlıklar şehrinden yazıyorum sana.
Umudun azaldığı hayallerin çoğaldığı bir zamandan...
Anımsıyorum bu aralar bendeki seni.
Sevinçlerini, gülüşlerini, bakışlarını...
Özlüyorum eski günlerdeki gibi teninde kaybolduğum vakitleri...
Islanıyor mintanım ‘Nisan’ yağmurlarında.
Kayboluyorum sensizliğin girdabında
Seni duymak istiyorum kalemim de şiir defterimde.
Ama boş uğraş benimkisi...
Bazı adanmışlıklar üzerine seyrediyor hayatımız.
Zamanın keşmekeşliği ardımız sıra...
Durduramıyorum zamanı.
Adın dilime 'lal' ken yalnızlığınla yeğliyorum akşamı.
Yaşanmış insan manzaraları görüyorum.
El ele olan sevgililer, sahilde yürüyen çiftler.
Hayatın tam merkezine koymak istiyorum seni.
Sanıyorlar vuslat yan yana olmak.
Onlar asla bilmiyor ki sevdam vuslat yalnız kalmaktır.
MEHMET YEŞİLBAŞ