Dostoyevski bu uzun öyküsünde idealindeki yeniliği kendi içinde bile içselleştirememiş sözde hümanist bir generallin kendini düşürdüğü trajikomik durumu anlatmış. General Ivan Ilyiç, emri altındaki bir subayının düğününe tesadüf eseri katılır. Böylelikle büyük bir lütuf (!) göstererek sınıf farkını kırabileceğini düşünür. Bunu yaparken bile içten içe pohpohlanacağını, büyük lütfu karşısında insanların kendine nasıl şükran duyacağını hayal edip mutlu olur. Olaylar pek de istediği gibi gitmez tabi. Öz aynı olduktan sonra lafta ister büyük bir devrimin hayali kurulsun, sistem değişmez diyor Dosto. Çok beğendim ben. Küçücük kitabında bile çok şey anlatmış.