"Sana yazılmış mecbur dizeler bunlar, adinla beraber anılan.
Dinlerken, bakışlarındaki yanılmış kederleri görüyorum.
O lotus gözlerde açılmış yanlış çiçekleri
Büyüdükçe büyüyor; eksiliyorum.
Ah, bilmez seni kimseler!
Keşkelerin biçtiği yarılmış balkon diplerine uzanırken.
Bir ben bilirim!
O kırılmış ve kanayan pürtelaş gecelerde
O ıslak, o tekinsiz ürpertiyle çınlayan gün ortası sersemliğinde kapanırken kutsal şehvetin, isyanım kendime...
Ah, yoklugun senin, vakitsiz acılara gebe!
Söyle: Ne kaldı şimdi bizden geriye?"
Sayfa 78Kitabı okuyacak
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.