Merhabalar sevgili kitap dostlarım, 🤗 eserin içeriğinden bahsetmeden hemen önce felsefe/edebiyat, doğa/yeşil, bahçe/çiçek tutkunu biri olarak, Avustralyalı genç filozof Damon Young'ın "Bahçede Felsefe"si tam bana hitâp eden bir eserdi sübjektif itirafımı etmek isterim. Kendimden ve dahi ilgi alanlarımdan onlarca şey bulduğum bu eseri okurken bahçenin/doğanın, sanatçılar/ yazarlar/şairler/filozoflar için ne kadar önemli olduğunu ve eserlerini oluştururken aslında ilham kaynaklarının önemli bir bölümünü doğanın oluşturduğunu bu kitap sayesinde daha da iyi öğrendim. Hatta bu eserden edendiğim bilgiler ışığında, bahçede yürüyerek yapılan aktif felsefe geleneğinin Sokrates'ten Platon'a, Aristoteles'ten halefi ve en sâdık öğrencisi olan Theophrastus'a yani 'Antik Yunan'da başlayıp günümüzde de hâlen devam ettiğini söyleyebilirim. Eserin içeriğine gelince, birçoğunuzun Aşk ve Gurur adlı eserinden tanıdığınız Jane Austen'den Marcel Proust'a, Leonard-Virginia Woolf çiftinden tutkunu olduğum Nietzsche'ye, skandallar kraliçesi Colette'den Toplum sözleşmesi ve Emile başta olmak üzere daha birçok değerli eserin sahibi J.J. Rousseau'ya, Distopyalarından tanıdığınız Orwel'dan E. Dickinson'a, "Zorba" nın yazarı N.Kazancakis'den Fransız filozof J.Paul Sartre ve dostu-hayat arkadaşı Simon de Beauvoir'a ve yine son olarak deneme ve oyun yazarı/şair ve hiciv ustası Voltaire'e özelinde insan, genelinde onların doğayla ilişkisi nakış nakış işlenmiş diyebilirim. Ayrıca Aristo'yla başlayıp Sokrat'la bitmesi de ayrı bir keyif verdi. #dipçem Açıkçası eser için ~sevdiğim filozofların/yazarların/şairlerin her birinin doğa ile bağı veya bağımsızlığı, sevgisi veya nefretinin kısa özetler halinde biyografik incelemesidir.~deyip kestirip atmak istemiyorum. Zirâ bahçe-doğa onlar için çok daha fazlasını ifade ediyor. Nasıl mı? Örneğin bilimsel felsefenin babası Aristoteles, Iskender'in hocası olmasına rağmen o meşhur derslerini saray da değil ağacın ve çimenin bol olduğu bir parkta vermişti. Öğrencisi Theophrastus'da bahçede botanikle ilgili ilk sistematik denemeyi yazmıştı. Helenistik dönemin sıkı eleştirmenlerinden biri olan filozof Epiküros'un okulunun adı ~Bahçe~ idi.🤗 Platoncu teolog Augustinus yine bir bahçede Hristiyanlığı seçmişti. Nietzsche kendi vâroluşcu coşkularını doğada yaşayan biriydi. Ona göre doğadan alınacak ders, evrimin zalim olduğuydu.Onun bahçesi bir vâroluşcu meydan okuma, gezegenin kör güçleriyle bir karşılaşmaydı. Colette'a göre bahçe dizginleyemediği arzularından arınma yeriydi. Entelektüel hayatın sokak çocuğu olan Rousseau'ya göre bahçe, iç huzûru bulduğu, kendi içindeki iyiyi yeniden keşfetmesini sağlayan kutsal bir mabet gibiydi. Saplantılı halde bahçe düşkünü olan Orwel, İspanya iç savaşında faşist bir asker tarafından atılan kurşunla gırtlağından vurulduktan sonra dahi yatak istirahati yerine yazarak ve bahçeyle uğraşarak iyileşti. 🤗E. Dickinson çocukluğundan itibâren bahçesinin bakımını sürekli devam ettirmiş ve tüm bahçesini tanıdık tanımadık binlerce hasta, yeni doğum yapmış anne,yaşlı ve çocukla paylaşmış, ülkesinde çiçekleri şiirlerinden daha meşhur bir şairdi. N.Kazancakis de Budistlerin taş bahçelerine hayran biriydi. J.Paul Sartre bahçelerden ve dahi doğadan nefret ederdi. O kesinlikle şehirlerin keşmekeşine hayran biriydi.🤔 Voltaire'e göre bahçe terapi merkezi gibiydi. Ezcümle bahçe birçoğu için her şey, bazıları için hiç bir şeydi. #dipçem Hepsinden öte beni en çok etkileyen Woolf çiftinin aşk-evlilik-sabır-hastalık-çiftlik-ağaç-isim-intihar-ölüm-kül-vefa kelimeleriyle özetleyebileceğim hikâyesi oldu diyebilirim. Keyifli okumalar dilerim. Kitap, doğa, felsefe ve sevgiyle kalın.

Bahçede FelsefeDamon Young · Can Yayınları · 2014103 okunma

·

64 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mειτεm