Kimse gözünü alamıyordu adamdan. Üç odun parçasını ve onların arasından
ağaçları, otları ve Narnia’nın gökyüzünü görebiliyorlardı. Adamı kapının
direkleri arasında gördüler. Bir saniye sonra tamamıyla ortadan kayboldu.
Alanın öbür ucundan Telmarlılar bir feryat koyuverdiler. “Of! Ne oldu ona?
Bizi öldürmek mi istiyorsunuz? Oraya gitmeyeceğiz.” Sonra akıllı
Telmarlılardan biri dedi ki:
“Biz o çomakların arkasında başka bir dünya görmüyoruz. Ona inanmamızı
istiyorsanız neden sizlerden biri de gitmiyor? Kendi arkadaşlarının hepsi
kapının uzağında duruyor.”