Aşkın, insanı nasıl da kendisinden uzaklaştırdığını, masumane hayallere sürüklediğini, mantığın gereksiz bir pabuç gibi dama atılışını Stefan Zweıg, psikolojik analizlerle bir kez daha bize gösteriyor.
Madalyonun iki yüzü gibi , aşkın iki yüzünü bize sunuyor: tutku ve sevgi. Aşkın tutku , arzu yönünü bize tül perdelerin ardından sezdirerek sunan Zweıg, aşkın büyüsünü bozmadan eseri bitiriyor.
Duyguyu okura güzel veriyor bu yüzden Erika' nın mutsuzluğuna üzüldüm, güzel üzdü..
