Dostoyevski'den -kötülük ve insan psikolojisi arasında kurduğu bağ ve kötülük sorgulamalarına sunduğu katkı noktasında- bahsetmek gerekir. "Nietzsche ve Dostoyevski, insanın artık özgür olduğunu söylerler ancak bu özgürlük trajik ve başa bela bir yüktür; çünkü insan bir yol ayrımındadır, yollardan biri Tanrı-İsa'ya ya da doğrudan İsa'ya, ikincisi İnsan-Tanrı'ya gitmektedir ve Tanrı'nın ortadan çekildiğinin ikisi de farkındadır.'' Böylelikle artık kötülük algısında yaratıcı olanın Tanrı değil insan olduğu görülür; bu bakımdan simgesel kötülükler zaten doğallıkla ortadan kaybolur ve kötülük psikolojik bir derinlikle metinlerde kurulmaya başlar.