Bilinmeyen Sularda YüzmekBazı kitaplar vardır, yalnızca cümleler dökülür yavaş yavaş içerisinden. Anlattıkları içinizi kanatmaz ya da bir anda nereden geldiği belli olmayan bir tokatla yüzünüzü bulmaz. Anlatımı naiftir, kelimeler üzerinde dans eder ve okuduktan sonra hatırladıklarınız yalnızca, çalan enstrümantal müziğin çağlayan sesleridir. Ritmi giderek artmaz belki ama ağzınızda öyle bir tat bırakır ki üstünden günler geçtikçe, iyi ki okumuşum dersiniz.
Adına münhasırdır Mevsim Yenice'nin kitabı. İsmi gibi "Bilinmeyen Sular"dır. Yazar, okura bilmediği, karanlık sulardır yüzdürür, tam tamına on öykü boyunca. Karanlık deyince aklınıza karamsar, canınızı çok acıtacak öyküler gelmesin. Belki anlatılanlar üzücüdür ama öyle bir edebi dile bürünmüş ki, sonunda yüzünüzde kalan acıyla karışmış bir tebessüm.
Sizlere tek tek öyküleri anlatmayacağım ama beni en çok etkileyen öyküyü de burada söylemek istiyorum. Bu öykünün adı "Pes". Üç harften oluşan, basit bir isimmiş gibi görünebilir sizlere ama anlattığı hikaye o kadar derinden vuruyor ki... Birbirlerine oyun oynayıp, çeşitli rollere girerek asıl benliklerini kaybeden bir çiftin hepimiz için tanıdık ve bir o kadar da hüzünlü hikayesi. Çok detaya girmek istemiyorum ama beni bu kısacık öykü hem anlatımıyla, hem de içeriğiyle fazlasıyla etkiledi.
Kitapta, gözüme en çarpan konulardan biri yazarın diyalog anlatımına son derece hakim olması. Öykülerin bir kısmında bol miktarda diyalogla karşı karşıyasınız. Ve yazar, okuru sıkmadan son derece başarılı bir şekilde diyalogları işlemiş. Bir diğer konu da kitapta durum öykülerinin baskın olması. Yani yazar bol aksiyonlu, olaydan oluşan bir içerik yerine, insanı anlatan öykülerden teşkil etmiş kitabını. Vurucu ya da ters köşe sonlar beklemeyin bu öykülerden. Belki daha önce okuduğunuz hikayelerden farklılar ve alıştığınız gibi değiller. Ama anlatılanlar o kadar insana dair ve o kadar güzel bir dille bezenmiş ki bu öyküleri sevmemek elde değil. Öykülerin hep dilinin güzelliğinden ve anlatımından bahsettim ama sadece bununla da kalmıyor yazar. Bazı sayfalarda öyle vurucu cümleler var ki, "işte budur" diyorsunuz.
"Aynı yaşlarda, farklı cinsiyetlerde, birbirlerine yakın eğitim almış zavallı fareler."-Sayfa 66
"İşte her sabah bunun uğruna kalkıyorum yataktan. Kurallarını benim koyduğum düzenin kusursuz işlediğini görüp kendimi eşsiz hissetmek için." -Sayfa 89
İncelemeyi bitirirken son olarak, harikulade bir dil ve anlatımla karşılaşmak istiyor ve okuyacağım öykülerde içerik kadar anlatım da önemli diyorsanız bu kitabı okumayı lütfen ertelemeyin.
"Gece, ihtişamlı bronz bir heykelin ince detaylarını, su kurbağasının üzerindeki beyaz benekleri ya da dalında çürümeye bırakılmış bir şeftalinin kararan yüzünü görmek için doğru zaman değildir." -Sayfa 85
