Lâ "Bir Sonsuzluk Hecesi" ile oldu Nazan Bekiroğlu ile ilk tanışmamız. Anlatımındaki samimiyet, cümlelerdeki buram buram edebiyat kokusu, insanı içine çeken olay kurgusu vs. çok beğenmeme sebep olmuştu, hatta eşe dosta hediye ettiğim güzel eserler listesine eklemiştim kitabı. Ardından "Nar Ağacı" romanını okudum. Hani bazı kitaplar sonu merak edildiği için elden bırakılmak istenmez, ama bitmesin diye de yavaş yavaş, sindirile sindirile okunur ya; işte bende tam öyle bir izlenim bırakmıştı. Ve şimdi ilk defa bir deneme kitabını okudum yazarın. Öyle hoş bir deneyim oldu ki: Sanki Nazan Bekiroğlu saatlerce anlattı bende bıkmadan usanmadan muhabbetle onu dinledim. Kitabın en çok seyahatleriyle ilgili anı ve gözlemlerini anlattığı bölümünü beğendim. Ve burdaki insanlığın özellikle entellektüel camianın batıya olan hayranlığına rağmen Azerbaycan, İran , Suriye,Filistin gibi müslüman ülkeleri merak edip o ülkeleri ziyaret etmesi tesadüf olmasa gerek. Bu; yazarın fikir ve tarzına saygımı biraz daha artırmaya vesile oldu . Hele Kudüs öncesi ( ben dua niyetine okudum) kaleme aldığı makale yok mu? Tek bir ifadeyle hayran kaldım . Kitabın sonunda sivri sinekle yaşadığı anıları tebessümle okudum . Bir insan bir sineğe bu kadar mı güzel yazı yazar. ! Tavsiye ederim muhabbetle okuyun...

Mimoza SürgünüNazan Bekiroğlu · Timaş Yayınları · 20202,522 okunma

··

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşe Kahraman