Kitabın arka kapağında Türk edebiyatının "tek kitap"la efsaneleşen yazarları arasında ilk akla gelenidir.. notunu görünce okudum. Gerçekten kendine özgü, diyalogların bol olduğu farklı bir yazım tarzı var. Yazar ya da anlatıcı olarak duygularını okura yansıtmıyor gibi görünüyor. Ama öykülerinin isimlerinde kendi düşüncelerini özetliyormuş gibi geldi bana. Mesela "Korkunçlar" öyküsü beni çok yaralayan bir öykü oldu.
Sıradan gibi görünen insanların, yaşanan olağanmış gibi görünen olayların aslında ne kadar korkunç olduğunu düşünmeme yol açtı. Kısacası bir öyküsever olarak Özcan Ergüder'i tanımaktan mutlu oldum
