İyi akşamlar dostlar ‍️ Siddharta'nın farklı türde yazıldığını belirterek onu saymazsam okuduğum 7 Hesse kitabı içinde benim için en iyisiydi Rosshalde. Sanki öncekiler çırak elinden çıkmış da Rossshalde ustalık eseriymiş gibi. Hesse'nin kendi hayatından çokça izler taşıyan bu romanı duygu aktarımı, psikolojik betimlemeleri ve dilinin lezzeti ile(bunu başka türlü tanımlayamıyorum) derinler iz bırakan bir kitap oldu benim için. Ressam baba, müzisyen anne ve büyüğü dışarda okuyan iki çocukla parçalanmak üzere olan bir ailenin yaşadığı hüzünlü bir malikane Rosshalde. Bu dağılmak üzere olan ailenin son çırpınışları kitabın üst metnini oluşturuyordu. Bir de beni derinden etkileyen ve gözyaşları döktüren alt metin vardı elbette. Uğruna yıllarımızı harcadığımız, özgürlüğümüzü, huzurumuzu, umudumuzu bağladığımız nedenler bir gün yok olup gidince geriye elde kalan tek şey koca bir boşluk...Hem de acı bir boşluk. Her saniyenin ne denli kıymetli olduğunu unutur insanoğlu. Oysa yarın ölecekmiş gibi yaşamalı, dolu dolu... Hiçbir manevi bağı kendine zincir olarak vurmamalı... Hesse Hindistan' a yaptığı yolculuktan sonra Doğu Gizemciliğini benimsedi ve bu dönem kaleme aldı bu eserini. İnsanın öz benliğini bulmaya çalışmasını ve kendi yaşamlarına ehemmiyet verilmesi gerektiğini savundu. Modern çağda bize dayatılan kalıplaşmış düzenden dışarı çıkmamız gerektiği, geç bile olsa ruhsal doyuma ulaşmak için adım atılması gerektiği... Beni en çok yaralayan yerden bahsetmedim tadı kaçmasın diye. Çok ama çok etkilendiğimi ağladığımı bilin... Bir de arka kapağı okumayın okuduysanız da unutun derim. Israrla tavsiye ediyorum

RosshaldeHermann Hesse · Yapı Kredi Yayınları · 2019670 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.