Kısa bir süre sonunda yalnızca yaşayanların anlayabileceği evrensel bir bunalımın işaretleri ortaya çıkmıştı. Erkek ve kadın, herkesin yüzü canlılıktan, ilgiden düşünceden ve daha kötüsü umuttan yoksundu. İnsanlık, düşüncelerini ifade etme gücünü yitirmiş gibiydi. İnsanlar acı içinde dillerini kemirirken, sessizliğe bürünen gökyüzü evrensel karanlıkla aynı etkiyi yapıyordu.
Sayfa 68 - Altıkırkbeş YayınlarıKitabı okudu
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.