İsmi dikkatimi çekince kütüphanedeki raftan aldım. Öykülerin neredeyse tamamı karamsar bir ruh haliyle, hüzünlü bir şeklide ilerliyor. Tamamen kurgudur belki ama, yazarın bu ruh halinde yaşadığını düşündüm. Garip bir şekilde o umutsuz, çıkmazdaki insan portrelerini çok gerçekçi kullanmış. Tavsiye edip etmeme konusuna girmem ama benim için farklı bir deneyim oldu diyebilirim.
