Öyle öyküler okudum ki bu kitapta, gece çığırtkanlarının sesini duyarak, çukurun başında ağladım. Bir ara çocukların sesi geldi kulağıma. Tahta kılıçları ile terk edilmiş siperlerin arasında oyun oynuyorlardı. İs kokusunu duydum. Yangın yerine dönmüş ,unutulmuş kenar mahallelerin kesif, acı, is kokusunu. Düşünmemek , hissetmemek ne mümkün satırlarda yazılanları. Öyküleri okudum, bitirdim ama çukurun başında kaldım. Öyle boşluğa bakarak, düşünerek, gece çığırtkanlarının sesini dinleyerek.
.
Okumadan geçmeyin bu öyküleri, ben çok sevdim️
