İnsan bu eti yenmez derisi giyilmez
Güler belki gözleri ama içi bilinmez
Unuttum dese sesini mazi silinmez
Sızlar inceden inceden hicran yarası
Kırma sakın elin ile bir ademoğlunu
Düşer başı acı gurbete şaşar yolunu
Aman vermez rüzgarlar kırar kolunu
Sızlar inceden inceden hicran yarası
Unuttu insanlar ölümü kalmadı insaf
Bulunca bolluğu çoktan yürüdü İsraf
Bir süs misali duvarlara asıldı Musaf
Sızlar inceden inceden hicran yarası
Gönül bu girilmez içeriye destursuz
Kurtul benliğinden olma düstursuz
Ömür son bulacak elbet kuşkusuz
Sızlar inceden inceden hicran yarası
Ne versen yok demez bu arsız nefis
Uyarsan sevk eder seni günaha iblis
Şu nurdan ruhumuz dünyada hapis
Sızlar inceden inceden hicran yarası.
Ali urcan
Sayfa 121
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.