Game of Thrones açılış sahnesindeki repliği bir türlü aklımdan çıkaramıyorum: " Ah, sevdiğim, bu aşk için yaptıklarım! " Evet , malum zat, bu repliği söyler ve çoçuğu kuleden atar. Tabii ki kuleden atılan o çoçuk Martin Eden değildi.Ama bu kitabı bitirdikten hemen sonra kafamda adeta şimşek gibi çakan bir düşünce doğdu: Hayır, aslında o çocuğu kuleden atan Martin Eden'in ta kendisi. Çünkü Martin Eden'in aşk için yapamayacağı hiçbir şey yoktur.Tipik bir aşk romanı kahramanı değildi ama nedense kitap boyunca sergilediği tavır tipik bir aşk romanı kahramanı gibiydi. Uzun bir süreç boyunca bizzat kendini keşfetme arzusu ile yanıp tutuştu.Erişmek istediği burjuva dünyasına daldı.Sonra garip bir şekilde tiksinti ile baktı her şeye.Nefret etti, bu kokuşmuş düzenden.Haykırdı zaman zaman.Sessiz çığlıkları oldu, tek tesellisi.Ve Tanrı şahidim ki, asla yazmaktan vazgeçmedi.Ta ki ama ben bunları , "çok önceden yazmıştım sanrısına" kapılana dek. Kitabın bir büyüsü vardı, olay akışı da bu büyüye ayak uydurdu sanki.Fakat kulağa komik gelebilir ama bu büyü; tipik bir yeşilçam klişesi olan "fakir ama gururlu o genç moduna" girdiğinde bozuldu. Tüm bu yeşilçam melodramlarını okurken, biraz hırpalandım, ama sonraları bunun da kitabın bir büyüsü olduğuna inandırıldım.Eğer karşımda Martin Eden olmasaydı, kitabı okumak yerine , alevler içinde görmekten daha büyük bir haz alabilirdim. Aramızda hâlâ Martin Eden ile tanışma fırsatı bulmamış olanlar vardır.Sanırım Martin Eden onlar hakkında şöyle düşünüyordur: Sizler lanet olası kan emiciler, beni şöhret olduğumda seven lanet olası kan emiciler, sizler ben fakir ve aç olduğumda neredeydiniz?

Martin EdenJack London · İndigo Kitap · 201890,6bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Tarım