Aziz Nesin’in Türk Toplum yapısını oldukça iyi çözümlediğini düşünüyorum. Öyle profiller çizmiş ki aradan yıllar yıllar geçmiş olmasına rağmen insanımızın ve devam eden memur geleneklerinin güncelliğini koruduğunu görebiliyoruz. Memurlarımızın içler acısı vaziyetleri, kibir savaşları, senin mi torpilin benim mi torpilim çekişmeleri… Bütünüyle günümüzde de devam etmekte.
Şahit olduğum, dinlediğim onca hikâyeden sonra Aziz Nesin’in hicivli anlatımı buruk bir his oluşturdu. Kitabın sayfalarında gezinirken, Millet nelerle uğraşıyor, biz nelerle uğraşıyoruz sorusu her daim zihnimde var oldu. Tatsız tecrübelerime istinaden; ilerici, liyakate dayalı bir düzenin gelmeyeceği ümitsizliği içerisindeyim zira halkı temsil etsin diye seçtiğimiz insanlar da böyle. Tarım bakanı tarımdan anlamaz, sağlık bakanı sağlıktan, milli eğitim bakanı yine aynı şekilde…
Bu memleket batar arkadaşım batar diye söylenerek sıkıntılarını anlatan vatandaşlara şöyle diyordu Aziz Nesin; “Batmaz kardeşim batmaz, sizin gibi sıkıntılara ses çıkaran insanlar olduğu sürece batmaz, ne zamanki her şey olağanlaşır, ses çıkarmaz hale gelirsiniz o zaman batar.”
Özellikle şu dönemlerde ses çıkarabilmek ne büyük cesaret ister!..